Recent Posts

Recent Comments

Img

İçimizdeki Şeytan

November 21, 2014

İstenilen oranda bölünüyoruz… İstedikleri gibi aşık olmamayı öğreniyoruz, istedikleri kıvamda, istedikleri… Hatta istedikleri zamanlarda daha da hızlanıyor bu orantı. Orantı terse döndüğünde oran değişmez ya hani, bu halde daha da artıyor katsayı…

!!%%/()&&

“Sessizliğine saktlan dostum!” dedi kendine ve yazmak için birkaç müsvette aramaya başladı, aslında bir de kaleme ihtiyacı vardı. Düşündü, elektriksiz ortamda laptop’ını da… Birkaç şey karaladı; sildi, çizdi, buruşturup attı. İsteksizce yaşıyordu sanki ve her uyanışında küfür ediyordu yastığına, uyutmadığı için kendini. Rüyalarındaki kadın da buradan payını alıyordu:

“Keşke…

Ünlem işaretine bile gerek kalmadı kadın, görüşmek üzere olduğumuz anda biter uykumuz ve başlar suskunluğumuz. Aslında olay şu: Bir kıza gördüğün anda aşık olabilirsin, asıl beceri olmamaktır.

Gülümsüyordur yani!

Bilmiyorum.

Bazen neden böyle melankoliye bağlıyorum ama, sanırım biriyle üç kez karşılaşmışsam bu tesadüf olamaz.

Ben tesadüflere inanmam ki!”

Kapattı laptop’ı. Öykü’ye devam etmek istemedi sanki. Biraz düşündü ve bekledi. Çoktan hava aydınlanmaya başlamıştı bile.

“Düşünmenin en iyi yolu silmemekten geçer yazdığını.” dedi ve bir şeyler karalamaya başladı.

“Ağlamak istiyorum, sonsuza kadar gülmemek belki de. Bu kelimeyi son zamanlarda birçok defa kullandım. Belki de çürüyerek öleceğim olmayan bedenimde. Gerçekten bilmiyorum.

Geceleri de…

Ve bazen değer verdiklerinle arana koyacağın geçici süreli bir mesafe, gelecek için yapabileceğin en iyi hamle olabilir.

Ağlama! Biraz tebessüm yeter gerginliğini kamufle etmeye.

Neden her şey böyle sardı boka? Neden bu hale geldim? Bunu da bilmiyorum hiç şüphesiz. Bildiğim bir şey varsa, o da egoma yenik düştüğümdür. Her şeyi biliyormuş gibi davranmam gerektiğine de.

Ve günün her saati ayık kalmaya çalışan birini düşün.

Neyse işte. Ben bi’ boku becerememişsem, o halde varım bittabi hakikat. Bir anonim derki: Sev! Kanının son damlasına kadar.

Ve…

Görüşürüz dileklerini ilet, o an haricindeki kendine.

Umudu elden bırakma. Her gün giydiğin çeşit çeşit gömleklerine düğümle, elbet saati gelince kullanırsın.

Kahve her saat başında selam vermen gerekse de mutlaka yap bunu.

Günaydın.”

Leave a comment